Amerika is een land in angst. Angst voor indringers, angst voor overvallers, angst voor kinderlokkers. Sterker dan in Europa heerst in Amerika een breed gedragen geloof in afschrikking en preventie. Wapenbezit en schietlessen gedijen in dat klimaat evenals gepantserde wagens. Huizen worden voorzien van talloze sloten, beveiligingscamera’s en electronica om indringers buiten de deur te houden. Maar de angst voor de indringer gaat verder. In het land met het hoogste aantal mensen dat onvrijwillig achter slot en grendel verblijft, wordt tegelijkertijd de zelfopsluiting steeds populairder. Het aantal gated communities, symbool van een angstige maatschappij getekend door extreme ongelijkheid, neemt nog steeds toe. Inmiddels leeft een op de tien Amerikaanse huishoudens in zelfverkozen forten, met hoge hekken, muren, buurtbeveiliging en stadswachten.

Er is minder vuil op straat, minder graffiti en minder vandalisme. Toch zijn de bewoners er niet veiliger. Al tien jaar geleden bleek dat het aantal inbraken en gestolen auto’s hetzelfde was als elders, zelfs als er personeel is dat toezicht houdt op wie er binnenkomen. De toegangscodes worden bijvoorbeeld simpelweg doorgegeven door de mensen die voor deze angstige bewoners de tuinen en huizen onderhouden, hun was doen, hun honden uitlaten en hun pizza’s bezorgen. Criminologen hebben inmiddels laten zien dat bewoners van deze forten ook niet minder slachtoffer worden van geweld. Dat komt doordat ze meer dan elders in het land overal in huis, op de eettafel, in hun slaapkamer, onder hun bed vuurwapens hebben liggen. En die worden ook gebruikt, bij burenruzies, bij echtelijke ruzies; en door kinderen.

Elke dag komen er in de VS 9 jongeren onder de 21 jaar om als gevolg van schietincidenten. Met het oog op de veiligheid lijkt het belangrijker om het aantal wapens drastisch te verminderen dan zich op te sluiten in een gated community. Dat zou wellicht alleen al schelen in het aantal schietindicenten waarbij kinderen zijn betrokken. In de VS zijn bijna net zoveel vuurwapens in omloop als er inwoners zijn. Wekelijks sterven kleine kinderen als gevolg van een toevallig schietincident. In februari schoot een 3-jarige peuter in Texas zichzelf per ongeluk door z’n hoofd met het pistool dat hij vond in het tasje van zijn moeder. Kort daarvoor schoot een 2-jarige peuter in Florida zichzelf dood met het geladen pistool dat hij aantrof in het dashboardkastje van zijn vaders auto.

Opvallend is het gebrek aan regelgeving op dit punt. Zo kennen talloze staten geen minimum leeftijdgrens voor het bezit van een vuurwapen. Tegen deze achtergrond is het des te opvallender dat er in sommige staten wel gedetailleerde wetgeving bestaat waarin precies is vastgelegd onder welke leeftijd het verboden is dat kinderen alleen in de speeltuin spelen, alleen naar school gaan of alleen thuis zijn. In Illinois mogen kinderen onder de 14 jaar nooit alleen thuis zijn. In de Juvenile Court Act is tot in detail vastgelegd wanneer er in zo’n geval sprake is van ‘verwaarlozing’, dat wil zeggen reden voor straf van de ouders en een beschermingsmaatregel voor de kinderen. In Delaware, Mississippi en Pennsylvania mag elk kind een pistool bezitten; in Colorado mag dat bijvoorbeeld ‘for the purpose of lawful self-defense’. Maar voor al deze staten geldt, dat wanneer een kind onder de 12 jaar alleen thuis verblijft, de ouders een probleem hebben.