Het is voor ouders vaak moeilijk om te aanvaarden dat hun kind ernstig over de schreef is gegaan. ‘Mijn zoon doet zoiets niet’ is een veel gehoorde reactie op school en in de rechtbank. Sommige ouders proberen de eigen verantwoordelijkheid van hun kind te relativeren: ‘het komt door zijn verkeerde vrienden’, ‘het viel allemaal wel mee’, ‘het zijn nu eenmaal moderne pubers’.

Een enkele keer blijven ouders in die ontkennende reactie volharden, zelfs na een veroordeling. Als ze het zich kunnen permitteren zoeken ze dan een dure advocaat en gaan ze in beroep, eventueel tot aan de hoogste rechterlijke instantie, ook al is volkomen helder dat ze strijden voor een kansloze zaak. Ze menen dat ze sowieso goed bezig zijn door pal te staan voor hun kind. Het ontgaat hen dat ze daarmee hun ouderlijke taak van een serieus gesprek, correctie en zorg om het verwerpelijk gedrag van hun kind verwaarlozen.

In dit licht is een recente uitspraak van de Hoge Raad van belang, omdat die nog eens helder de verschillende kwalijke en strafwaardige kanten benoemt van gedrag dat soms ook in bredere kring wordt voorgesteld als ‘normaal pubergedrag’. Het gaat om een 19-jarige jongeman, die enkele jaren eerder is veroordeeld wegen ontucht. Hij was ten tijde van het delict 15 jaar oud. Hij had seks met een meisje van 14 in een park in Den Haag samen met drie eveneens 15-jarige vriendjes. Zijn advocaat stelt dat het helemaal niet om ontucht ging, maar om normaal hedendaags gedrag van pubers. Het vierentwintig uur online zijn via smartphone’s zou ertoe hebben geleid dat de ontwikkeling van de seksualiteit en de normen van jongeren een immense verandering hebben ondergaan. Kinderen komen volgens de raadsman tegenwoordig op zeer eenvoudige wijze en zonder belemmeringen met seks, in welke vorm dan ook, in aanraking. En daarom zou zijn cliënt ten onrechte voor ontucht zijn veroordeeld.

De Hoge Raad wijst deze redenering echter gedecideerd af. Hij wijst er niet alleen op dat het slachtoffer destijds nog maar 14 jaar oud was. Hij benadrukt dat het meisje meerdere keren in elkaars bijzijn met drie jongens van 15 jaar op verschillende manieren seks had, terwijl zij de hele tijd nee zei. Daarbij neemt hij in acht dat het meisje maar een van de jongens kende, namelijk haar toenmalig vriendje. En tenslotte acht hij het van belang dat de seksuele handelingen werden gefilmd en dat er later werd gedreigd die film openbaar te maken (ECLI:NL:HR:2016:2189).

Vier jaar lang hebben de ouders van deze jongeman geweigerd de onaanvaardbaarheid van zijn gedrag onder ogen te zien en hebben ze dat vergoelijkt. Al die tijd hebben zij nagelaten hem te wijzen op zijn misselijk gedrag en hem duidelijk te maken, dat hij zijn straf moest accepteren en op zijn minst excuses aan het meisje zou moeten aanbieden.