Al heel jong gezegend met een uitstekend richtingsgevoel en met een overmatige belangstelling voor topografie, heb ik me altijd verbaasd over mensen die niet wisten waar ze waren of niet naar het noorden konden wijzen als je hen ernaar vroeg, zelfs net als de zon uitbundig scheen. Ik vond het zelfs bijzonder jammer dat hun… Lees verder »
Op elkaar schieten met een neppistool, een speelgoedgeweer, een stukje hout dat zich daarvoor leent, een plastic waterpistool of ronddraven met een tak als zwaard of een pijl en boog. Het hoort allemaal bij kinderspel, of je als opvoeder nou vredelievend bent of enig vertoon van geweld juist wel kan appreciëren, gruwt van films met… Lees verder »
Met de Kinderwetten begin vorige eeuw ontstond een radicaal nieuwe verhouding tussen kind, ouders en overheid. Ons land was politiek, maatschappelijk en cultureel diep verdeeld in enkele grote zuilen – protestants-christelijk, rooms-katholiek, sociaal-democratisch en liberaal – en toch was er tegelijkertijd opvallend sterke consensus als het ging om de nieuwe benadering van kinderen in problemen,… Lees verder »
Jetse Batelaan heeft er weer eens de vinger bij gelegd. Hij won op de Theater Biënnale de Zilveren Leeuw en zei het in een interview met Mieke van der Weij in Met het oog op morgen van 28 juli woordelijk: ‘Ik geloof dat we in onze benadering van kinderen iets truttiger geworden zijn. Ik denk… Lees verder »
25 jaar geleden gaf ik een college op de ouderdag van de Utrechtse Faculteit Sociale Wetenschappen in Utrecht over wat er de dertig jaren daarvoor in het universitaire onderwijs veranderd was. Die ouderdag zelf was onmiskenbaar een verschijnsel dat halverwege de jaren zestig nog niet bestond, omdat zoiets in die tijd eenvoudigweg onbestaanbaar was. Mijn analyse… Lees verder »
Ik heb geen idee hoe veel jaar die aardige dagelijkse reportagecolumn in de Volkskrant al weer loopt, maar die van Jarl van de Ploeg van 4 januari onder de titel ‘Eten met kinderen’ is, ondanks zijn al te lollige taalgebruik, voor pedagogen weer uiterst relevant. Zijn ‘Column in Padua’, gaat over de aanpak van lastige… Lees verder »
Om maar met de deur in huis te vallen, ik droom niet zo vaak, maar als ik droom, kom ik meestal in werelden terecht, waar ik helemaal niet had willen zijn. Echt bang ben ik eigenlijk nooit, meestal word ik wakker met het ongemakkelijke gevoel dat dat ik veel eerder had moeten snappen dat het… Lees verder »
Dat kwantitatief empirisch onderzoek een veel te smalle basis voor de pedagogische praktijk vormt begrijpt iedereen. Dat neemt niet weg dat aan pedagogische departementen aan universiteiten en aan academisch medische centra al jaren proefschriften worden begeleid, die betrekking hebben op de statistische analyse van een klein deel van een groot databestand, die geen enkel relevant… Lees verder »
Op 11 oktober pleitten de Amsterdamse wethouder Marjolein Moorman en de voorzitter MKB Amsterdam Bart Drenth in Trouw weer eens voor het gratis maken van de voorschool. Het ging hun duidelijk niet alleen om de kansengelijkheid van de kinderen, maar ook om het economisch rendement. Directe aanleiding was de aanzienlijke daling van de deelname… Lees verder »
Met stijgende verbazing heb ik het interview met Paul Verhaeghe onder de titel ‘In Nederland is het een verrassing wat ik onder autoriteit versta.’ (Ten eerste, 6 september) gelezen. Twee en een half jaar geleden schreef ik een zeer kritische recensie van zijn boek Autoriteit onder de titel ´Vlaanderen is Nederland niet´, waarin ik… Lees verder »
