Laat ik ermee beginnen dat ik een enorme fan van Sinterklaas ben: ik houd van dit feest met gedichten, surprises, (zelfgemaakte) geschenken die we bij ons thuis uitpakken rond het haardvuur. De weken eraan voorafgaand is er veel voorpret met het Sinterklaasjournaal, liedjes, schoenen zetten, lootjes trekken, geheimpjes voor elkaar en wat dies meer zij…. Lees verder »
Geef je ouders maar weer de schuld was een programma dat in de jaren 80 op televisie was en waar wij thuis met het gezin graag naar keken. Als ik weer eens probeerde mijn ouders onterecht de schuld te geven van iets wat mijn eigen verantwoordelijkheid was riep m’n vader: “Welja, geef je ouders maar… Lees verder »
Afgelopen week was er een rel in Engeland. Op twitter pochte een moeder trots dat haar 15-jarige zoon, samen met een 16-jarige vriend, was gaan interrailen door Europa. Het was genoeg reden voor het Londense maatschappelijk werk om deze “verwaarlozende moeder” op te bellen voor een stevig gesprek. De jongens hadden immers het Sodom… Lees verder »
‘Laat ouders in de vakantie maar eens nadenken of ze hun kinderen überhaupt een smartphone willen geven’, tekende de NRC begin juli op uit de mond van twee bezorgde ouders, journaliste Danielle Batist en actrice Thekla Reuten. Zij maken zich sterk om hun kinderen zo lang mogelijk weg te houden van het internet, maar… Lees verder »
Zoals in mijn vorige blog over dit onderwerp aangegeven is het belangrijkste positieve punt van de onlangs aangenomen Wet seksuele misdrijven dat de instemming van beide betrokkenen bij seks de doorslag geeft bij de vraag betreffende de mogelijke strafbaarheid. Daarbij constateerde ik echter dat diezelfde wet de strafbaarheid van seks onder jongeren in feite aanzienlijk heeft verhoogd en… Lees verder »
Het puntje van de tong uit de mond, een frons tussen de wenkbrauwen: Differentiaalvergelijkingen. Leuk maar ook lastig. Ik ben in volle concentratie. Had ik als 15-jarige wiskunde geleerd als ik was omringd door honderden lawaaierige signalen en toeters? Was het me gelukt als mijn vrienden de hele tijd tussendoor digitaal op mijn schouder… Lees verder »
Voor pessimisten zijn het gouden tijden. Ze hoeven de krant maar open te slaan of de tv aan te doen of ze krijgen een grote variatie aan crises voorgeschoteld: oorlog in Oekraïne, conflict in Gaza, klimaat, milieu, om maar eens een paar grote kwesties te noemen. Zaken waar de individuele pessimist weinig invloed op kan… Lees verder »
Jaren geleden nam ik deel aan een symposium met als titel: ‘Omstanders: Wegkijken of ingrijpen’. Het vond plaats in Vught, waar ze pijnlijke ervaringen hebben gehad met de rol als omstander; dat gegeven vormde dan ook de aanleiding voor de dag. In Vught was men tijdens de oorlogsjaren getuige geweest van de af- en aanvoer… Lees verder »
Je puber vastklemmen en blijven zitten als de politie jou en je kind vraagt de openbare weg te verlaten. Je acht- en je zes-jarige ukkies stevig vasthouden als je samen met ze diezelfde weg op stapt om deel te nemen aan een verboden wegblokkade. Er zit een blinde vlek in het enthousiasme waarmee sommige klimaatactivisten… Lees verder »
‘De vakantie is begonnen en zes weken met de kinderen […] ja, dat is best lang’, zo begint een bekende grootgrutter een reclamespotje dat in de aanloop naar de zomer dagelijks op tv te zien was. In het filmpje staan ouders op het schoolplein hun kinderen op te wachten en dan gaan de deuren open…. Lees verder »
